Czasem aż trudno nam uwierzyć, że jedna doba trwa 24 godziny, a przecież często zdarza się, że nie wiemy, kiedy czas przecieka nam między palcami i jak wiele rzeczy można w ciągu jednego dnia zrobić! Najczęściej dzieje się tak, gdy wstajemy zbyt późno i na dodatek włączamy komputer, oczywiście tylko po to, by sprawdzić pocztę i Facebooka… Później okazuje się, że jeden z naszych ulubionych portali opublikował bardzo ciekawy artykuł, w sieci pojawiły się zdjęcia z imprezy, której jesteśmy bardzo ciekawe, a nasza koleżanka z podstawówki udała się w podróż poślubną do Rzymu i właśnie wstawiła komplet zdjęć, które przecież trzeba dokładnie obejrzeć. W ten sposób wolny dzień, na który czekałyśmy cały tydzień, mija zdecydowanie szybciej niż się pojawił. Spokojnie! Człowiek uczy się na błędach, a my mamy kilka wskazówek, w jaki sposób tych błędów uniknąć w przyszłości. Zainteresowana?

Wstawaj skoro świt

Pew­nie sły­sza­łaś hipo­te­zę, jako­by to inte­li­gent­ni ludzi spa­li dłu­go? Nie bierz sobie jej do ser­ca, bo choć wia­do­me jest, że każ­dy potrze­bu­je przy­naj­mniej jed­ne­go „leni­we­go” dnia w tygo­dniu, to sta­raj się nabie­rać nawy­ku wcze­sne­go wsta­wa­nia. Nie zawsze jest to łatwe i przy­jem­ne, zwłasz­cza jeśli na dachach pobli­skich domów widzisz jesz­cze poran­ny zimo­wy szron, ale szyb­ko uświa­do­misz sobie, jak bar­dzo wydłu­żysz swój dzień, wsta­jąc mię­dzy godzi­ną 6. 30 a 7. Zrób eks­pe­ry­ment: obudź się wcze­śnie rano, nie włą­czaj kom­pu­te­ra ani tele­wi­zo­ra, za to wybierz się do skle­pu po świe­że pie­czy­wo lub jeśli wolisz – na siłow­nię. O tej porze zazwy­czaj uli­ce są puste, bo albo ludzie jadą do pra­cy, albo mają wol­ny dzień i leniu­chu­ją do połu­dnia. Tak wcze­sne roz­po­czę­cie dnia wydłu­ży two­ją dobę, a prze­cież zawsze możesz zdrzem­nąć się po połu­dniu. Wcze­sne wsta­wa­nie wpły­wa pozy­tyw­nie na wie­le aspek­tów nasze­go funk­cjo­no­wa­nia, na przy­kład na utrzy­ma­nie pra­wi­dło­wej die­ty, ponie­waż dłuż­szy dzień umoż­li­wia trzy­ma­nie się pię­ciu posił­ków w rów­nych odstę­pach cza­su. Poran­ne wsta­wa­nie jest moż­li­we jed­nak tyl­ko wte­dy, gdy poprzed­nie­go dnia poło­żysz się spać odpo­wied­nio wcze­śnie, nie póź­niej niż o godzi­nie 23.

Sporządź listę priorytetów

Jeśli roz­po­czy­nasz dzień w pra­cy, upo­rząd­kuj swo­je pla­ny od zada­nia naj­trud­niej­sze­go do naj­ła­twiej­sze­go, od naj­waż­niej­sze­go do tego mniej waż­ne­go. Wyko­nu­jąc w pierw­szej kolej­no­ści czyn­no­ści, któ­re spra­wia­ją ci naj­mniej przy­jem­no­ści, pozbę­dziesz się psy­chicz­ne­go cię­ża­ru i poczu­cia przy­mu­su ich wyko­na­nia. Po dru­gie, nawet jeśli dru­ga część dnia poto­czy się w nie­spo­dzie­wa­ny spo­sób i z przy­czyn od cie­bie nie­za­leż­nych nie będziesz mogła dokoń­czyć pra­cy, naj­waż­niej­sze zada­nia będziesz już mia­ła za sobą.
Z listy zadań wybierz 3 naj­waż­niej­sze, nie wię­cej. To ilość, któ­rą jesteś w sta­nie wyko­nać, a gdy­byś narzu­ci­ła sobie masę obo­wiąz­ków, być może trud­niej było­by ci się za nie zabrać, bo cały czas czu­ła­byś pre­sję cza­su i dużej ilo­ści pra­cy do wyko­na­nia.

Zaplanuj trasę, jaką pokonasz w ciągu dnia

Ta wska­zów­ka będzie ci przy­dat­na zwłasz­cza, jeśli miesz­kasz w dużym mie­ście. Jeśli czę­sto się prze­miesz­czasz, ułóż sobie w gło­wię mapę prze­jaz­dów tak, abyś nie tra­ci­ła cza­su na poko­ny­wa­nie tej samej tra­sy kil­ka razy dzien­nie, a jeśli jedziesz do pra­cy i wra­casz z niej w godzi­nach szczy­tu, może eko­no­micz­niej będzie prze­siąść się na rower?

Ćwicz asertywność

Nie wszyst­ko daje się zapla­no­wać i prze­wi­dzieć, w cią­gu dnia wie­le rze­czy wyda­rza się zupeł­nie nie­spo­dzie­wa­nie. Jeśli jed­nak masz swo­ją listę prio­ry­te­tów, naucz się mówić „nie” wte­dy, gdy jest to koniecz­nie. Przed tobą dopra­co­wa­nie szcze­gó­łów pro­jek­tu, a kole­żan­ki z pra­cy kuszą kawą i plo­tecz­ka­mi? Zasta­nów się, co jest w danej chwi­li waż­niej­sze, nawet jeśli nie będzie to przy­jem­niej­sze. Zna­jo­mi nama­wia­ją cię na drin­ka (choć z doświad­cze­nia wiesz, że na jed­nym się nie skoń­czy), a jutro przed tobą waż­ny dzień w pra­cy i musisz być w peł­ni zre­lak­so­wa­na? Odmów, jeśli wiesz, że to spo­tka­nie może spo­wo­do­wać gor­sze samo­po­czu­cie dnia następ­ne­go. Nie oba­wiaj się, że w ten spo­sób stra­cisz przy­ja­ciół albo będziesz uzna­wa­na za mało towa­rzy­ską. Zdro­we myśle­nie o tym, co dla cie­bie dobre, powin­no być na pierw­szym miej­scu. Jeśli masz wyro­zu­mia­łych przy­ja­ciół, zro­zu­mie­ją, że two­ja rezy­gna­cja ze wspól­ne­go wyj­ścia nie jest wymie­rzo­na w ich stro­nę, a raczej jest świa­do­mą decy­zją doro­słe­go i odpo­wie­dzial­ne­go czło­wie­ka, któ­ry musi brać pod uwa­gę swo­je zobo­wią­za­nia w pra­cy lub po pro­stu wła­sne samo­po­czu­cie.

Nie przeciągaj pracy w nieskończoność

Na wyko­na­nie jed­ne­go zada­nia przy­dziel sobie z góry okre­ślo­ną ilość cza­su, ustal czy będziesz robić prze­rwę, a jeśli tak, to jak dłu­gą. To szcze­gól­nie waż­ne gdy pra­cu­jesz w domu, gdzie roz­pra­sza cię wie­le rze­czy – włą­czo­ny tele­wi­zor, radio, media spo­łecz­no­ścio­we, tele­fon. Im wcze­śniej skoń­czysz pra­cę, tym wię­cej cza­su będziesz mia­ła dla sie­bie.

Ogranicz bodźce z zewnątrz

To bar­dzo waż­ne w cza­sach, kie­dy w jed­nym momen­cie korzy­sta­my z kom­pu­te­ra, oglą­da­my pro­gram w tele­wi­zji i jesz­cze słu­cha­my ulu­bio­nej muzy­ki. Tak duża ilość bodź­ców pocho­dzą­cych z oto­cze­nia roz­pra­sza naszą uwa­gę, przez co nie jeste­śmy w sta­nie stu­pro­cen­to­wo skon­cen­tro­wać się jed­nej rze­czy, gdyż każ­dą wyko­nu­je­my po tro­chu. Dłu­go­trwa­łe dostar­cza­nie tak wie­lu czyn­ni­ków spo­wal­nia pra­cę mózgu, obni­ża kon­cen­tra­cję i unie­moż­li­wia wyko­na­nie pra­cy w prze­zna­czo­nym dla niej cza­sie.

Opróżniaj swoją skrzynkę mailową

Korzy­sta­nie z pocz­ty mailo­wej przez cały dzień zakłó­ca two­ją pra­cę, dla­te­go wyznacz sobie porę, jaką poświę­casz na odpi­sy­wa­nie na wia­do­mo­ści. Jeśli maile nie zawie­ra­ją nie­zbęd­nych ci infor­ma­cji, usu­waj je po każ­dym, na jaki odpi­szesz. Porzą­dek w doku­men­tach, wokół cie­bie, ale tak­że w two­im kom­pu­te­rze wpły­nie pozy­tyw­nie na two­je samo­po­czu­cie.

Ustal hierarchię ważności spotkań zawodowych

To bar­dzo przy­dat­na wska­zów­ka dla osób, wyko­nu­ją­cych zawo­dy pole­ga­ją­ce w dużym stop­niu na uczest­ni­cze­niu w kon­fe­ren­cjach i inne­go rodza­ju spo­tka­niach publicz­nych. Szcze­gól­nie napię­ty jest gra­fik dzien­ni­ka­rzy, któ­rzy w cią­gu dnia bie­ga­ją po mie­ście, mię­dzy spo­tka­niem autor­skim, otwar­ciem kolej­ne­go buti­ku, dniem pra­so­wym mar­ki odzie­żo­wej a kon­fe­ren­cją pra­so­wą w muzeum sztu­ki. Nie musisz być obec­na na każ­dym wyda­rze­niu, a jeśli nawet chcia­ła­byś być, poproś kole­żan­kę z pra­cy, by zaję­ła się jed­nym spo­tka­niem, a Ty w tym cza­sie weź­miesz udział w innym. Oprócz tego pamię­taj, że moż­li­wo­ści, jakie dają współ­cze­sne tech­no­lo­gie umoż­li­wia­ją zdal­ne kon­tak­to­wa­nie się mię­dzy ludź­mi, dla­te­go jeśli roz­mo­wa z kimś nie wyma­ga spo­tka­nia w czte­ry oczy, zapro­po­nuj kon­takt dro­ga mailo­wą, tele­fo­nicz­ną lub przez wide­okon­fe­ren­cję. 

For Vers-24, War­saw

_____

Komentarze

komen­ta­rzy