Często skarżymy się, że mamy mało czasu na czytanie książek. W ubiegłym roku aż 58% Polaków nie przeczytało ani jednej książki. Są jednak takie publikacje, które warto, a nawet trzeba przeczytać. Nasza redakcja wybrała dla Was kilka zagranicznych pozycji książkowych, które z pewnością sprawdzą się na długie, jesienne wieczory.

Książ­ki, któ­re trze­ba znać (i przeczytać)

• “Mistrz i Mał­go­rza­ta” Micha­ił Bułhakow

Jest to naj­słyn­niej­sze dzie­ło rosyj­skie­go pisa­rza, któ­re uka­za­ło się dopie­ro po jego śmierci.
W ran­kin­gu czy­tel­ni­ków i eks­per­tów “Rze­czy­po­spo­li­tej” zosta­ła uzna­na za naj­więk­szą powieść XX wie­ku. Akcja powie­ści prze­bie­ga rów­no­le­gle w dwóch płasz­czy­znach miej­sca i cza­su. Wątek miło­sny Mistrza i Mał­go­rza­ty Niko­ła­jew­ny jest prze­pla­ta­ny z wąt­kiem wizy­ty Sza­ta­na i jego świ­ty w Związ­ku Radziec­kim, a dokład­nie w samej sto­li­cy – Moskwie. Do swo­jej powie­ści autor wplótł tak­że wątek histo­rycz­ny poka­zu­ją­cy losy Pon­cju­sza Piła­ta – tytu­ło­we­go boha­te­ra powie­ści napi­sa­nej przez Mistrza. Zna­ko­mi­ta akcja, inte­li­gent­ne dia­lo­gi i dia­beł, któ­ry koniec koń­ców oka­zu­je się być przy­zwo­itym face­tem z klasą.

• “Anna Kare­ni­na” Lew Tołstoj

Pole­ca­my szcze­gól­nie oso­bom, któ­re uwiel­bia­ją czy­tać o nie­szczę­śli­wej miło­ści. Anna Kare­ni­na to żona Alek­sie­ja Kare­ni­na, urzęd­ni­ka w Sankt Peters­bur­gu. Pew­ne­go dnia Anna zosta­je popro­szo­na o pomoc przez swo­je­go bra­ta, któ­ry pró­bu­je odzy­skać zaufa­nie swo­jej żony. Pod­czas podró­ży Anna pozna­je nie­zwy­kle przy­stoj­ne­go hra­bie­go, Alek­se­go Wroń­skie­go i nawią­zu­je z nim romans, któ­ry dopro­wa­dzi ją do szaleństwa.

• „Nie­zno­śna lek­kość bytu” Kun­de­ra Milan

Jed­na z naj­gło­śniej­szych powie­ści cze­skie­go pisa­rza Mila­na Kun­de­ry. Fabu­ła opi­su­je burz­li­wy zwią­zek Tere­sy i Toma­sza, któ­ry sta­je się tłem roz­wa­żań nad natu­rą decy­zji, któ­re podej­mu­je­my. Według Kun­de­ry życiem rzą­dzi przy­pa­dek – to przy­pa­dek decy­du­je, że zako­chu­je­my się wła­śnie w tej, a nie w innej oso­bie. Głów­nym boha­te­rem jest Tomasz, któ­ry pro­wa­dzi nie­zwy­kle boga­te życie ero­tycz­ne. Pew­ne­go dnia los sta­wia na jego dro­dze Tere­sę. Powieść nawią­zu­je do słyn­ne­go dzie­ła Toł­sto­ja, „Anna Karenina”.

• „Duma i uprze­dze­nie” Jane Austen

Praw­dzi­we arcy­dzie­ło. Peł­na iro­nii i humo­ru opo­wieść o zamąż­pój­ściu. Akcja toczy się na prze­ło­mie XVIII i XIX wie­ku, w Anglii. Pań­stwo Ben­ne­to­wie muszą wydać za mąż pięć doro­słych córek. Nie­ste­ty, nie­ła­two jest zna­leźć odpo­wied­nie­go męża na pro­win­cji, zatem poja­wie­nie się dwóch mło­dych i zamoż­nych kawa­le­rów wywo­łu­je poru­sze­nie w rodzi­nie Ben­ne­tów. W koń­cu, jak mawia Austen: “It is a truth uni­ver­sal­ly ack­now­led­ged, that a sin­gle man in posses­sion of a good for­tu­ne, must be in want of a wife.

• „Pięk­ni i prze­klę­ci” Fran­cis Scott Fitzgerald

Kla­sy­ka lite­ra­tu­ry ame­ry­kań­skiej. Tytu­ło­wi „pięk­ni i prze­klę­ci” to Antho­ny i Glo­ria – bez­tro­scy, mło­dzi kochan­ko­wie z wyż­szych sfer, któ­rych życie skła­da się głow­nie z zabaw. Pie­nią­dze i alko­hol spra­wia­ją, że kochan­ko­wie pogrą­ża­ją się w nało­gu i wza­jem­nej nie­na­wi­ści. W głów­nych posta­ciach odnaj­du­je­my Fran­ci­sa i Zeldę Fit­zge­ral­dów, powieść prze­sy­co­na jest wąt­ka­mi autobiograficznymi.

• „Loli­ta” Vla­di­mir Nabokov

Naj­gło­śniej­sza powieść Nabo­ko­va, obec­nie uzna­wa­na jest za jed­no z arcy­dzieł lite­ra­tu­ry świa­to­wej. Opo­wia­da o sek­su­al­nej obse­sji czter­dzie­sto­let­nie­go męż­czy­zny na punk­cie dwu­na­sto­let­niej pasier­bi­cy, Dolo­res. Powieść prze­tłu­ma­czo­no na kil­ka­dzie­siąt języ­ków, wyda­wa­no ją w atmos­fe­rze kon­tro­wer­sji oraz pro­te­stów, zaś auto­ra podej­rze­wa­no o por­no­gra­fię i pedofilię.

• „Szkla­ny klosz” Sylvia Plath

„Szkla­ny klosz” uzna­je się za auto­bio­gra­ficz­ną powieść Sylvii Plath, któ­ra mie­siąc po pre­mie­rze książ­ki popeł­ni­ła samo­bój­stwo. Głów­na boha­ter­ka to dzie­więt­na­sto­let­nia Esther Gre­en­wo­od z Bosto­nu, któ­ra zdo­by­wa nagro­dę w posta­ci mie­sięcz­ne­go sta­żu w redakcji
w Nowym Jor­ku. Oprócz odby­wa­nia sta­żu ma pozna­wać mia­sto, brać udział w wyda­rze­niach kul­tu­ral­nych i spę­dzać miło czas. Nie­ste­ty, neu­ro­tycz­ny tem­pe­ra­ment Esther spra­wia, że kon­fron­ta­cja jej marzeń z rze­czy­wi­sto­ścią pro­wa­dzi do dra­ma­tycz­ne­go fina­łu. „Szkla­ny klosz” opo­wieść kobie­ty bory­ka­ją­cej się z cho­ro­bą psy­chicz­ną, któ­ra każ­de­go dnia, coraz cia­śniej nakry­wa się tytu­ło­wym, szkla­nym kloszem.

• „Zbrod­nia i kara” Fio­dor Dostojewski

Zbrod­nia i kara to pierw­sza i zara­zem naj­gło­śniej­sza powieść Fio­do­ra Dosto­jew­skie­go. Opo­wia­da o losach byłe­go stu­den­ta pra­wa, któ­re­go finan­so­wo wspie­ra­ją mat­ka i sio­stra. Boha­ter, zbun­to­wa­ny prze­ciw porząd­ko­wi ówcze­sne­go świa­ta, decy­du­je się popeł­nić tytu­ło­wą zbrod­nię. Głów­ną pobud­ką jest nie tyl­ko zła sytu­acja finan­so­wa Raskol­ni­ko­wa. Jest prze­ko­na­ny, że jako jed­nost­ka wybit­na, ma pra­wo zabi­jać, gdyż geniusz uspra­wie­dli­wia wszyst­kie zbrod­nie na „zwy­kłych” ludziach. Nie­ste­ty, zbrod­nia oka­zu­je się począt­kiem jego praw­dzi­wej udręki.

• „Na wschód od Ede­nu” John Steinbeck

To jed­na z naj­wy­bit­niej­szych i naj­po­pu­lar­niej­szych powie­ści XX wie­ku, któ­ra opo­wia­da o nie­ustan­nie toczą­cej się w czło­wie­ku wal­ce dobra ze złem. Opo­wia­da o tra­gicz­nym losie rodzi­ny Tra­sków, któ­ra na prze­ło­mie XIX i XX wie­ku osie­dli­ła się w doli­nie Sali­nas. Adam Trask to far­mer samot­nie wycho­wu­ją­cy dwóch synów – Aro­na i Kale­ba. Chłop­cy róż­nią się od sie­bie jak woda i ogień, a jedy­ne co ich łączy, to nie­ustan­na rywa­li­za­cja o miłość suro­we­go ojca. Sytu­ację pogar­sza miłość do tej samej kobiety.

• „Śnia­da­nie u Tif­fa­ny­’e­go” Tru­man Capote

Głów­na boha­ter­ka, Hol­ly Goli­gh­tly to jed­na z naj­bar­dziej zna­nych kre­acji pisa­rza oraz iko­na kul­tu­ry ame­ry­kań­skiej. Odważ­na, łamią­ca regu­ły mło­da kobie­ta, któ­ra pra­cu­je jako dama do towa­rzy­stwa w koń­cu zako­chu­je się w bra­zy­lij­skim dyplo­ma­cie. Czy wiecz­na podróż­nicz­ka znaj­dzie w koń­cu swo­je miej­sce na ziemi?

Tekst: Mar­ty­na Ludwiniak
Zdję­cia: Pixabay.com

_____

Komentarze

komentarzy