Jak radzić sobie ze stresem w pracy

Według najnowszych badań coraz więcej Polaków jest zestresowanych w pracy. Niestety stres w pracy ma swoje konsekwencje zdrowotne, od stosunkowo łagodnych, takich jak obniżenie odporności, do tych poważniejszych, takich jak choroby serca i zespół metaboliczny. 

Zdję­cia: Pexels z Pixabay

Stre­su­ją­ce śro­do­wi­sko pra­cy może powo­do­wać czę­ste bóle gło­wy, bóle brzu­cha, zabu­rze­nia snu i trud­no­ści z kon­cen­tra­cją. Chro­nicz­ny stres może powo­do­wać lęk, bez­sen­ność, wyso­kie ciśnie­nie krwi oraz osła­biać układ odpor­no­ścio­wy. Może rów­nież przy­czy­niać się do wie­lu cho­rób takich jak depre­sja, oty­łość i cho­ro­by ser­ca. Ponad­to, ludzie, któ­rzy doświad­cza­ją nad­mier­ne­go stre­su, czę­sto radzą sobie z nim w nie­zdro­wy spo­sób, np. prze­ja­da­jąc się, paląc papie­ro­sy lub nad­uży­wa­jąc nar­ko­ty­ków i alko­ho­lu. Powta­rza­ją­ca się akty­wa­cja reak­cji „walcz lub ucie­kaj” może zakłó­cać dzia­ła­nie wie­lu ukła­dów orga­ni­zmu. Wie­lo­krot­ne uwal­nia­nie kor­ty­zo­lu, czy­li hor­mo­nu stre­su, może zakłó­cać dzia­ła­nie ukła­du odpor­no­ścio­we­go i zwięk­szać praw­do­po­do­bień­stwo roz­wo­ju cho­rób auto­im­mu­no­lo­gicz­nych, cho­rób ukła­du krą­że­nia i cho­ro­by Alzheimera.

Stres towa­rzy­szy nam codzien­nie, a w pra­cy jest tak powszech­ny, że zna­le­zie­nie pra­cy bez stre­su może być trud­ne, a nawet nie­moż­li­we dla wie­lu osób. Dłu­go­trwa­łe nara­że­nie na stre­so­ry zwią­za­ne z pra­cą, mogą mieć wpływ tak­że na zdro­wie psy­chicz­ne. Bada­nia łączą wypa­le­nie zawo­do­we z obja­wa­mi lęku i depre­sji. Szcze­gól­nie nara­że­ni są mło­dzi ludzie, któ­rzy na co dzień zma­ga­ją się z dużym obcią­że­niem pra­cą i pra­cu­ją pod ogrom­ną pre­sją cza­su. Według badań to oni czę­ściej doświad­cza­ją poważ­nych zabu­rzeń depre­syj­nych i zabu­rzeń lękowych.

Stres w pra­cy może rów­nież zaszko­dzić funk­cjo­no­wa­niu orga­ni­za­cji. Wypa­le­nie zawo­do­we zmniej­sza naszą pro­duk­tyw­ność w pra­cy i zwięk­sza absen­cję, a tak­że pro­wa­dzi do kon­flik­tu mię­dzy współpracownikami.

Naj­po­pu­lar­niej­sze stre­so­ry w miej­scu pra­cy to:

• Niskie zarob­ki,
• Nad­mier­ne obcią­że­nie pra­cą, pra­ca w nadgodzinach
• Nie­wiel­kie moż­li­wo­ści roz­wo­ju lub awansu,
• Pra­ca, któ­ra jest  mało anga­żu­ją­ca, rutynowa,
• Brak wspar­cia społecznego,
• Brak wystar­cza­ją­cej kon­tro­li nad decy­zja­mi zwią­za­ny­mi z pracą,
• Sprzecz­ne wyma­ga­nia lub nie­ja­sne ocze­ki­wa­nia od współpracowników.

W celu zmniej­sze­nia stre­su w pra­cy może pomóc nam kil­ka technik:

• Zacznij dzień z pozy­tyw­nym nasta­wie­niem – wie­le osób wycho­dzi do pra­cy już zestre­so­wa­nych, przez co są mniej odpor­ni na stres w pra­cy. Zacznij dzień od pozy­tyw­ne­go nastawienia!
• Wyraź­nie określ wyma­ga­nia – jed­nym z czyn­ni­ków przy­czy­nia­ją­cych się do wypa­le­nia zawo­do­we­go są nie­ja­sne wyma­ga­nia. Jeśli nie wiesz dokład­nie, cze­go się od cie­bie ocze­ku­je lub jeśli wyma­ga­nia wciąż się zmie­niaj, stres pra­cy będzie ci towa­rzy­szył codziennie.
• Trzy­maj się z dala od kon­flik­tu – kon­flik­ty inter­per­so­nal­ne odbi­ja­ją się nie tyl­ko na two­im zdro­wiu fizycz­nym, ale i emo­cjo­nal­nym. Nie plot­kuj, nie dziel się też oso­bi­sty­mi opi­nia­mi. Sta­raj się uni­kać osób, któ­re gene­ru­ją konflikty.
• Zapo­mnij o wie­lo­za­da­nio­wo­ści – wie­lo­za­da­nio­wość była kie­dyś zwia­stu­nem fan­ta­stycz­ne­go spo­so­bu na zmak­sy­ma­li­zo­wa­nie cza­su i zro­bie­nie wię­cej w cią­gu jed­ne­go dnia. Potem zaczę­li­śmy zda­wać sobie spra­wę, że kie­dy mamy tele­fon przy uchu i jed­no­cze­śnie wyko­nu­je­my inne zada­nia,  na przy­kład pisze­my maile lub wyko­nu­je­my jakieś obli­cze­nia, nie robi­my dobrze ani jed­ne­go, ani dru­gie­go, ponie­waż nasza uwa­ga jest roz­pro­szo­na, a umysł nie pozwa­la się skoncentrować.
• Słu­chaj muzy­ki w dro­dze do pra­cy lub po pra­cy – słu­cha­nie muzy­ki przy­no­si wie­le korzy­ści i może sta­no­wić sku­tecz­ny spo­sób na zmniej­sze­nie stre­su zarów­no w pra­cy, jak i po pracy.

Oprócz wyżej wymie­nio­nych tech­nik może­cie wypró­bo­wać medy­ta­cję i coraz bar­dziej popu­lar­ną tech­ni­kę mind­ful­nes (uważ­ność – stan, w któ­rym aktyw­nie obser­wu­jesz obec­ne doświad­cze­nia i myśli, nie oce­nia­jąc ich). Umie­jęt­ność celo­we­go sku­pie­nia się na poje­dyn­czym dzia­ła­niu może­cie zasto­so­wać w wie­lu aspek­tach swo­je­go życia.

Tekst: Mar­ty­na Ludwiniak
Zdję­cia: Pixabay

Komentarze

komentarzy