Depresja poporodowa – jak sobie z nią radzić?

Narodziny dziecka mogą wywołać mieszankę silnie skrajnych emocji -  od podniecenia i radości po strach i niepokój. Mogą również spowodować coś, czego na pewno się nie spodziewasz – depresję. Większość nowych matek doświadcza po porodzie tzw. “baby blues”, które obejmuje wahania nastroju, płaczliwość, niepokój i trudności w zasypianiu. Baby blues zwykle rozpoczyna się w ciągu pierwszych dwóch do trzech dni po porodzie i może trwać do około dwóch tygodni. Niestety, niektóre nowe matki doświadczają cięższej, długotrwałej postaci depresji zwanej depresją poporodową. 

Depre­sja popo­ro­do­wa wystę­pu­je zwy­kle od 2 do 8 tygo­dni po uro­dze­niu, choć cza­sa­mi może się zda­rzyć nawet rok po uro­dze­niu dziec­ka. Uwa­ża się, że depre­sja popo­ro­do­wa doty­czy oko­ło 1 na 10 kobiet. Wie­le z tych kobiet cier­pi w mil­cze­niu. Ich rodzi­na i przy­ja­cie­le nie wie­dzą, jak się wte­dy czu­ją. Obja­wy takie jak zmę­cze­nie, draż­li­wość lub brak ape­ty­tu są nor­mal­ne i nie­groź­ne, jeśli nie prze­szka­dza­ją ci pro­wa­dzić nor­mal­ne­go życia. Depre­sja popo­ro­do­wa spra­wia, że czu­jesz się coraz bar­dziej przy­gnę­bio­na i przy­gnę­bio­na. Wte­dy opie­ka nad sobą lub nad dziec­kiem może wyma­gać zbyt wie­le wysił­ku fizycz­ne­go i psy­chicz­ne­go. Depre­sja popo­ro­do­wa jest zło­żo­ną mie­szan­ką zmian fizycz­nych, emo­cjo­nal­nych i beha­wio­ral­nych, któ­re zacho­dzą­cych u kobiet po poro­dzie. Zgod­nie z kla­sy­fi­ka­cją zabu­rzeń psy­chicz­nych, jest for­mą dużej depre­sji, któ­ra ma począ­tek w cią­gu dwóch, czte­rech tygo­dni po poro­dzie. Roz­po­zna­nie depre­sji popo­ro­do­wej opie­ra się nie tyl­ko na dłu­go­ści okre­su mię­dzy poro­dem a począt­kiem, ale tak­że na nasi­le­niu jej obja­wów.

Obja­wy depre­sji popo­ro­do­wej są podob­ne do tego, co dzie­je się nor­mal­nie po poro­dzie. Obej­mu­ją one trud­no­ści w zasy­pia­niu, zmia­ny w ape­ty­cie, nad­mier­ne zmę­cze­nie, zmniej­sze­nie libi­do i czę­ste zmia­ny nastro­ju. Jed­nak towa­rzy­szą im rów­nież inne obja­wy depre­sji, któ­rych wystę­po­wa­nie po poro­dzie nie jest nor­mal­ne i mogą obej­mo­wać: znacz­nie obni­żo­ny nastrój, utra­ta przy­jem­no­ści z codzien­nych czyn­no­ści, poczu­cie bez­war­to­ścio­wo­ści, bez­na­dziej­no­ści i bez­rad­no­ści, myśli o śmier­ci i samo­bój­stwie. Obja­wy baby blu­es trwa­ją od kil­ku dni do tygo­dnia lub dwóch po uro­dze­niu dziec­ka i mogą obej­mo­wać: waha­nia nastro­ju, nie­po­kój, draż­li­wość, płacz­li­wość, obni­żo­ną kon­cen­tra­cję, pro­ble­my z ape­ty­tem i snem. Depre­sja popo­ro­do­wa może począt­ko­wo być mylo­na z baby blu­es, ale jej ozna­ki i obja­wy są bar­dziej inten­syw­ne, trwa­ją dłu­żej i mogą osta­tecz­nie unie­moż­li­wiać zdol­ność do opie­ki nad dziec­kiem i radze­nia sobie z inny­mi codzien­ny­mi zada­nia­mi. Obja­wy depre­sji popo­ro­do­wej mogą obej­mo­wać: obni­żo­ny nastrój lub sil­ne waha­nia nastro­ju, nad­mier­ną płacz­li­wość, bez­sen­ność, wyco­fa­nie z życia rodzin­ne­go, utra­ta ape­ty­tu, poczcie bez­war­to­ścio­wo­ści, wsty­du, poczu­cie winy, ata­ki pani­ki, zmniej­szo­na zdol­ność jasne­go myśle­nia, kon­cen­tra­cji lub podej­mo­wa­nia decy­zji, myśli o wyrzą­dze­niu krzyw­dy sobie lub dziec­ku, myśli o śmier­ci i samo­bój­stwie.

Depresja poporodowa – jak sobie z nią radzić?

Nieleczona depresja poporodowa może trwać wiele miesięcy lub znacznie dłużej. Jeśli uważasz, że masz depresję poporodową, nie walcz z tym sama. Pamiętaj – to nie znak, że jesteś złą matką. Depresja poporodowa jest chorobą i potrzebujesz pomocy lekarza, tak jak wtedy, gdy chorujesz na grypę. Porozmawiaj z kimś bliskim lub zgłoś się do psychiatry czy psychologa. 

Tekst: Mar­ty­na Ludwi­niak
Zdję­cia: Vers-24

Komentarze

komen­ta­rzy