Zdolność do wyrażania i kontrolowania emocji jest w życiu niezbędna, tak samo, jak zdolność rozumienia, interpretowania i reagowania na emocje innych. Spróbuj wyobrazić sobie świat, w którym nie można zrozumieć, kiedy ktoś jest smutny zły. Psychologowie określają tę zdolność jako inteligencję emocjonalną, a niektórzy eksperci sugerują nawet, że czasami może się ona okazać ważniejsza niż inteligencja ogólna. 

Inte­li­gen­cja emo­cjo­nal­na zwią­za­na jest z umie­jęt­no­ścią roz­po­zna­wa­nia wła­snych emo­cji i zarzą­dza­nia nimi, a tak­że emo­cji innych ludzi. Uwa­ża się, że inte­li­gen­cja emo­cjo­nal­na obej­mu­je co naj­mniej trzy umie­jęt­no­ści: świa­do­mość emo­cjo­nal­ną lub umie­jęt­ność roz­po­zna­wa­nia i nazy­wa­nia wła­snych emo­cji, umie­jęt­ność wyko­rzy­sta­nia tych emo­cji i zasto­so­wa­nia ich w zada­niach takich jak myśle­nie i roz­wią­zy­wa­nie pro­ble­mów, oraz umie­jęt­ność zarzą­dza­nia emo­cja­mi, któ­ra obej­mu­je zarów­no regu­lo­wa­nie wła­snych emo­cji, gdy jest to koniecz­ne, jak i poma­ga­nie innym w tej czyn­no­ści. Nie ma potwier­dzo­ne­go testu psy­cho­me­trycz­ne­go ani ska­li dla inte­li­gen­cji emo­cjo­nal­nej, jak w przy­pad­ku ogól­ne­go czyn­ni­ka inte­li­gen­cji, jed­nak kon­cep­cja inte­li­gen­cji emo­cjo­nal­nej zyska­ła sze­ro­ką akceptację.

Inteligencja emocjonalna jest określana przez takie elementy jak:

1. Samo­świa­do­mość – czy­li bycie świa­do­mym wła­snych uczuć. Ludzie inte­li­gent­ni emo­cjo­nal­nie czę­sto wyka­zu­ją wyso­ki poziom samo­świa­do­mo­ści. Wie­dzą, jak emo­cje wpły­wa­ją na nich i na innych ludzi, i nie pozwa­la­ją, aby emo­cje ich kontrolowały.
2. Samo­re­gu­la­cja -  ozna­cza nic inne­go, jak to, że oso­by te nie podej­mu­ją impul­syw­nych decy­zji, zasta­na­wia­ją się nad ich konsekwencjami.
3. Empa­tia – oso­by inte­li­gent­ne emo­cjo­nal­nie rzad­ko są ego­cen­trycz­ne. Mają ten­den­cję do bycia dobry­mi słu­cha­cza­mi, powol­ny­mi w oce­nie i nasta­wio­ny­mi na zro­zu­mie­nie potrzeb i pra­gnień innych.
4. Umie­jęt­no­ści spo­łecz­ne – oso­bom tym łatwiej jest współ­pra­co­wać i pra­co­wać w zespo­łach. Zwy­kle są dosko­na­ły­mi lide­ra­mi ze wzglę­du na swo­je sil­ne umie­jęt­no­ści komu­ni­ka­cyj­ne i umie­jęt­ność zarzą­dza­nia relacjami.

Osoby z wysoko rozwiniętą inteligencją emocjonalną:

 - postrze­ga­ne są przez innych jako oso­by empatyczne

- dosko­na­le roz­wią­zu­ją problemy

- nie boją się być wraż­li­wym i dzie­lić się swo­imi uczu­cia­mi z innymi

- wyzna­cza­ją gra­ni­ce i są asertywne

- potra­fią doga­dać się z ludź­mi w róż­nych sytuacjach

• zada­ją pyta­nia otwarte
• akcep­tu­ją kon­struk­tyw­ną krytykę
• wybit­ni słuchacze
• nie boją się przy­znać do swo­ich błę­dów i przeprosić
• rozu­mie­ją swo­je dzia­ła­nia i zachowania

Osoby o nisko rozwiniętej inteligencji emocjonalnej:

- mają pro­ble­my z asertywnością

- nie radzą sobie dobrze z opiniami

- dłu­go cho­wa­ją urazę

- nie mogę przejść obok swo­ich błędów

• są osą­dza­ją­cy, łatwo się obra­ża­ją i mają trud­no­ści z utrzy­ma­niem relacji
• nie rozu­mie­ją swo­ich emocji

Czy można nauczyć się inteligencji emocjonalnej? 

Nie­któ­rzy ludzie rodzą się z inte­li­gen­cją emo­cjo­nal­ną. Ci, któ­rzy mają z nią pro­ble­my, mogą nauczyć się jej poprzez codzien­ną prak­ty­kę. Jed­nym ze spo­so­bów ucze­nia się inte­li­gen­cji emo­cjo­nal­nej jest popra­wa inte­rak­cji z inny­mi. Empa­tia nie wszyst­kim przy­cho­dzi natu­ral­nie. Podej­mij wysi­łek i postaw się w butach innych osób. W ten spo­sób łatwiej Ci będzie zro­zu­mieć ich sytu­ację i zro­zu­mieć, dla­cze­go reagu­ją w taki, a nie inny spo­sób. Innym spo­so­bem popra­wy inte­li­gen­cji emo­cjo­nal­nej jest prak­ty­ko­wa­nie poko­ry i pozwa­la­nie innym błysz­czeć za swo­je osią­gnię­cia. Tak napraw­dę wszyst­ko spro­wa­dza się do tego, aby nauczyć się jak kon­tro­lo­wać swo­je emo­cje i nie pozwo­lić, aby emo­cje kon­tro­lo­wa­ły cie­bie. 

Tekst: Mar­ty­na Ludwiniak

Komentarze

komentarzy