Depresja jest chorobą psychiczną charakteryzującą się utrzymującym się uczuciem smutku, drażliwości, utraty zainteresowania działaniami, poczuciem beznadziei, bezwartościowości, a czasami nawet myślami samobójczymi. Wpływa na sposób, w jaki się czujemy, myślimy i działamy. Często osoby cierpiące na depresję mają problem z koncentracją, cierpią na zaburzenia snu i jedzenia.
Większość dzieci ma w swoim życiu takie dni, kiedy są smutne, samotne lub w depresji. Jednak jeśli twoje dziecko wydaje się smutniejsze nich zazwyczaj i wpływa to na jego na związek z otoczeniem, może cierpieć na depresję dziecięcą, poważne zaburzenie zdrowia psychicznego, które wymaga leczenia. Szacuje się, że jedna na pięć młodych osób ma problemy ze zdrowiem psychicznym. Depresja dziecięca różni się od normalnego tak zwanego “bluesa” i innych, codziennych emocji, które pojawiają się wraz z rozwojem dziecka. Pamiętaj, że jeśli objawy utrzymują się i przeszkadzają w działaniach społecznych, zainteresowaniach, zajęciach szkolnych i życiu rodzinnym, twojego dziecka może dotyczyć depresja dziecięca.
Depresja dziecięca nie jest przemijającym nastrojem, ani nie jest też stanem, który ustąpi bez odpowiedniego leczenia. Ponadto często nie jest diagnozowana i leczona, ponieważ objawy są bagatelizowane lub odbierane jako normalne zmiany emocjonalne i psychiczne, które pojawiają się podczas dojrzewania. Należy pamiętać, że depresja dziecięca jest poważną chorobą, ale pamiętajmy, że jest uleczalna.
Objawy depresji u dzieci są różne. Wiele dzieci przejawia smutek lub niski nastrój podobny do dorosłych, którzy są w depresji. Główne objawy depresji to smutek, poczucie beznadziejności i zmiany w nastroju. Objawy depresji dzielą się zasadniczo na cztery różne kategorie: objawy emocjonalne, objawy poznawcze, dolegliwości fizyczne i zmiany w zachowaniu. Nie każde dziecko z depresją doświadcza objawów z każdej z czterech kategorii. Objawy emocjonalne to między innymi: smutek (dzieci są przygnębione, często płaczą), utrata przyjemności lub zainteresowania (dziecko, które zawsze lubiło uprawiać sport, może nagle przestaje być nim zainteresowane, aktywność nie sprawia mu przyjemności) i niepokój. Objawy poznawcze obejmują: trudności w organizowaniu myśli, problemy z koncentracją lub zapamiętywaniem, pesymizm, bezwartościowość i poczucie winy, bezradność i beznadzieja, uczucie izolacji, myśli samobójcze. Dolegliwości fizyczne obejmują zazwyczaj: zmiany apetytu lub zmiany masy ciała, zaburzenia snu, powolność i osłabienie (dzieci z depresją często mówią, że reagują i idą wolniej niż inni). Zmiany w zachowaniu, jakie przynosi depresja dziecięca to głównie unikanie i wycofanie (dzieci mogą unikać zarówno przyjemnych działań jak i obowiązków), niepokój oraz samookaleczanie.
Nie wszystkie dzieci mają wszystkie wymienione objawy. Chociaż niektóre dzieci mogą nadal dobrze funkcjonować w środowisku, większość z nich odczuje jednak zauważalną zmianę w działaniach społecznych, taką jak utrata zainteresowania szkołą, słabe wyniki w nauce. Dzieci mogą również zacząć używać narkotyków lub alkoholu, zwłaszcza jeśli mają więcej niż 12 lat.
Chociaż zdarza się to stosunkowo rzadko, dzieci poniżej 12 roku życia próbują popełnić samobójstwo – robią to zazwyczaj impulsywnie, gdy są zdenerwowane lub złe. Dzieci z rodzinną historią przemocy fizycznej lub seksualnej oraz nadużywania alkoholu, są bardziej narażone na podejmowanie prób samobójczych. Jeśli podejrzewacie u swojego dziecka objawy depresji poszukajcie pomocy u lekarza psychiatry i psychologa dziecięcego.
Tekst: Martyna Ludwiniak