Tekst: mate­ria­ły pra­so­we

Poni­żej pro­po­zy­cje kil­ku wybra­nych fil­mów, któ­re będą mia­ły pre­mie­rę w mar­cu i zapo­wia­da­ją się cał­kiem cie­ka­wie!

6 mar­ca

BODY/CIAŁO. Cynicz­ny pro­ku­ra­tor (Janusz Gajos) i jego cier­pią­ca na ano­rek­sję cór­ka (Justy­na Suwa­ła) pró­bu­ją, każ­de na swój spo­sób, odna­leźć się po tra­gicz­nej śmier­ci naj­bliż­szej oso­by. Gdy pew­ne­go dnia tera­peut­ka dziew­czy­ny – Anna (Maja Osta­szew­ska) oznaj­mi im, że zmar­ła skon­tak­to­wa­ła się z nią z zaświa­tów i ma dla nich wia­do­mość, będą zmu­sze­ni zwe­ry­fi­ko­wać swo­je poglą­dy na życie i na śmierć.

BÓG NIE UMARŁ. Pro­fe­sor Radis­son (Kevin Sor­bo) roz­po­czy­na zaję­cia z filo­zo­fii od posta­wie­nia świe­żo upie­czo­nym stu­den­tom ulti­ma­tum: muszą na piśmie zane­go­wać ist­nie­nie Boga albo poże­gna­ją się z dobrą oce­ną. Kie­dy wszy­scy zaczy­na­ją posłusz­nie pisać, Josh Whe­aton (Sha­ne Har­per) czu­je, że wła­śnie zna­lazł się na roz­dro­żu i będzie musiał wybrać pomię­dzy swo­ją wia­rą a przy­szło­ścią. Sprze­ci­wia się, przez co pro­fe­sor wyzna­cza mu nowe zada­nie: musi udo­wod­nić ist­nie­nie Boga, uży­wa­jąc racjo­nal­nychch argu­men­tów i dowo­dów, a tak­że prze­ko­nać do tego resz­tę stu­den­tów przed zakoń­cze­niem seme­stru. Jeśli tego nie zro­bi – oble­je kurs. Kie­dy Josh orien­tu­je się, że nie może liczyć na niczy­je wspar­cie, zaczy­na wąt­pić, czy fak­tycz­nie potra­fi wal­czyć o to, w co wie­rzy.

BYŁ SOBIE LAS. Jak napraw­dę wyglą­da głę­bia tro­pi­kal­nych lasów i jakie tajem­ni­ce skry­wa? Jakie rośli­ny tam rosną i w jakim tem­pie? Po nagro­dzo­nym Osca­ra® słyn­nym Mar­szu pin­gwi­nów Luc Jacqu­et zabie­ra nas w kolej­ną fascy­nu­ją­cą podróż do świa­ta natu­ry – tym razem w głąb tajem­ni­czych i mało zna­nych do tej pory lasów desz­czo­wych, rosną­cych w Peru i Gabo­nie, uzna­nych za „zie­lo­ne płu­ca” naszej pla­ne­ty. Zapie­ra­ją­cy dech w pier­siach film poka­zu­je, jak wyglą­da cud tam­tej­szej przy­ro­dy. Obser­wu­je­myy cykl życia lasów pier­wot­nych i wtór­nych, dowia­du­je­my się, jak wyglą­da ich eko­sys­tem, pozna­jąc nie­zna­ny i nie­po­ka­zy­wa­ny dotąd świat natu­ry, któ­ry rzą­dzi się wła­sny­mi pra­wa­mi i zasa­da­mi, a w dodat­ku jest w sta­nie cią­głe­go wzro­stu i odno­wy. Widzi­my lasy tro­pi­kal­ne, któ­re wyra­sta­ją nie­mal na naszych oczach, dowia­du­je­my się o ich pre­hi­sto­rii i warun­kach roz­wo­ju na prze­strze­ni wie­ków. Dosko­na­le sfil­mo­wa­ny w tech­ni­ce 4K film opar­ty został na ory­gi­nal­nym pomy­śle cenio­ne­go fran­cu­skie­go przy­rod­ni­ka Fran­ci­sa Hal­lé, pio­nie­ra bota­ni­ki i eko­lo­gii, auto­ra wie­lu ksią­żek przy­rod­ni­czych, któ­re­go cen­ne komen­ta­rze sta­no­wią istot­ny walor tego obra­zu. Film zachwy­ca pozio­mem tech­nicz­nym zdjęć, krę­co­nych od czerw­ca do listo­pa­da 2012 roku kame­rą z olbrzy­mim tele­obiek­ty­wem, z wyko­rzy­sta­niem kamer-dro­nów, dzię­ki któ­rym uda­ło się uchwy­cić dzie­wi­czą pano­ra­mę przy­ro­dy. Ogrom­ną rolę odgry­wa­ją tu rów­nież efek­ty wizu­al­ne i dźwię­ko­we, w tym oży­wio­ne na ekra­nie rysun­ki i ani­ma­cje, poka­zu­ją­ce jak funk­cjo­nu­je i jakie odgło­sy wyda­je fau­na i flo­ra lasów desz­czo­wych. Po raz pierw­szy kino tak sil­nie i na taką ska­lę zaan­ga­żo­wa­ło się w ruch na rzecz ochro­ny i zacho­wa­nia dzie­wi­czej przy­ro­dy naj­bar­dziej pier­wot­nych lasów na Zie­mi.

13 mar­ca

TO WŁAŚNIE SEKS. Podob­no naj­lep­szym lekar­stwem na nudę w związ­ku jest odro­bi­na pikan­te­rii w sypial­ni. Jed­nak dzie­le­nie się ero­tycz­ny­mi pomy­sła­mi może przy­nieść wyjąt­ko­wo zabaw­ne skut­ki. Bo co zro­bić, gdy on za bar­dzo wcią­gnie się w zaba­wę w prze­bie­ran­ki? Albo gdy ona osią­ga roz­kosz, tyl­ko wte­dy, kie­dy dopro­wa­dzi go do pła­czu? I co się sta­ło ze sta­rym, dobrym sek­sem? Zwy­czaj­ne pary i ich nie­zwy­kłe łóż­ko­we pery­pe­tie. Prze­bo­jo­wa kome­dia o sek­su­al­nych fan­ta­zjach i o nas samych.

ŹRÓDŁO NADZIEI. Rus­sell Cro­we jako Joshua Con­nor, austra­lij­ski far­mer, któ­ry speł­nia­jąc ostat­nią wolę nie­daw­no zmar­łej żony przy­by­wa do Tur­cji, by odszu­kać cia­ła swych synów pole­głych w bitwie pod Gal­li­po­li. Con­nor jest czło­wie­kiem twar­dym i doświad­czo­nym przez życie, jed­nak kraj, w któ­rym się znaj­du­je zaska­ku­je go odmien­no­ścią, a bry­tyj­scy oku­pan­ci odrzu­ca­ją proś­by o wyda­nie ciał pole­głych. Z pomo­cą Con­no­ro­wi przyj­dzie pięk­na Tur­czyn­ka (Olga Kury­len­ko), któ­ra sta­nie się dla nie­go kimś­znacz­nie wię­cej niż tyl­ko prze­wod­nicz­ką w tej nie­zwy­kłej podró­ży.  Gdy oka­że się, że jeden z synów być może żyje, Con­nor poru­szy nie­bo i zie­mię, by odkryć praw­dę o losie swe­go dziec­ka.

BIAŁA JAK MLEKO, CZERWONA JAK KREW. Leo ma szes­na­ście lat. Dla nie­go życie ma tyl­ko dwa kolo­ry: bia­ły i czer­wo­ny. Chło­pak kocha grać w pił­kę noż­ną, słu­cha muzy­ki na cały regu­la­tor i sta­ra się o niczym nie myśleć. Lubi szko­łę, ale tyl­ko w godzi­nach popo­łu­dnio­wych, gdy nie ma w niej nauczy­cie­li. Kolor bia­ły jest dla nie­go abso­lut­ną pust­ką. Czer­wo­ny to krew pul­su­ją­ca w żyłach przed meczem. To też kolor wło­sów Beatri­ce, dziew­czy­ny jego marzeń. Nie­ste­ty, dziew­czy­na zda­je się nawet nie zauwa­żać jego ist­nie­nia. Leo dowia­du­je się, że Beatri­ce jest cho­ra na bia­łacz­kę. Biel wal­czy z czer­wie­nią. Cho­ro­ba z życiem. Chło­pak posta­na­wia zro­bić co w jego mocy, aby ura­to­wać uko­cha­ną. Ale czy nie jest za póź­no?

20 mar­ca

SILS MARIA. Wybit­na aktor­ka u szczy­tu sła­wy. Pew­na sie­bie, a jed­no­cze­śnie deli­kat­na. Czu­ła i wyma­ga­ją­ca. Zawsze w ruchu, w dro­dze z jed­ne­go pla­nu fil­mo­we­go na kolej­ny. Z jed­ne­go koń­ca świa­ta na dru­gi. Kil­ka dni, któ­re nie­ocze­ki­wa­nie spę­dzi w Alpach w towa­rzy­stwie swo­jej mło­dej asy­stent­ki, a zara­zem jedy­nej przy­ja­ciół­ki i powier­ni­cy, pozwo­li jej na nowo zro­zu­mieć sie­bie. Pod wpły­wem serii drob­nych zda­rzeń, spo­tka­nia z daw­nym part­ne­rem i kochan­kiem, kon­fron­ta­cji z prze­szło­ścią, intym­nych roz­mów Maria Enders będzie goto­wa zagrać naj­więk­szą życio­wą role. Samą sie­bie.

EX MACHINA. Sce­na­rzy­sta „28 dni póź­niej” i „W stro­nę słoń­ca” zapra­sza do świa­ta przy­szło­ści, któ­ra dzie­je się już teraz, w labo­ra­to­riach, o któ­rych nie mamy poję­cia. Mło­dy infor­ma­tyk Caleb (Dohm­nall Gle­eson) wygry­wa fir­mo­wy kon­kurs i na tydzień tra­fia do labo­ra­to­rium, w któ­rym pra­cu­je szef fir­my – Nathan (Oscar Isa­ac). Caleb pozna­je w nim pięk­ną Avę (Ali­cia Vikan­der) – pierw­szą na świe­cie sztucz­ną inte­li­gen­cję pod posta­cią kobie­ty. Ava jest wyni­kiem eks­pe­ry­men­tu Natha­na. Czu­je, myśli, wzru­sza się i boi o wła­sną przy­szłość. Caleb nie wie, że sam jest czę­ścią eks­pe­ry­men­tu, któ­ry ma spraw­dzić, jak na postać Avy zare­agu­je prze­cięt­ny czło­wiek.

ZŁOTA KLATKA. Sara, nasto­lat­ka z Gwa­te­ma­li, obci­na wło­sy, prze­bie­ra się za chłop­ca i wraz z przy­ja­ciół­mi Juanem i Samu­elem wyru­sza w eks­cy­tu­ją­cą i nie­zwy­kle nie­bez­piecz­ną podróż na osła­wio­nej tra­sie pocią­ga­mi towa­ro­wy­mi do Los Ange­les. Mają nadzie­ję na lep­sze życie w USA, gonią za marze­niem, nie zda­jąc sobie spra­wy, że może zupeł­nie nie być tym, czym się wyda­je. Rodzą­ce się uczu­cie do indiań­skie­go chłop­ca Chau­ka, któ­re­go Sara spo­ty­ka w dro­dze, przy­no­si gniew i roz­go­ry­cze­nie. Jed­nak w kon­fron­ta­cji ze śmier­tel­nym zagro­że­niem ze stro­ny ban­dy­tów i sko­rum­po­wa­nych stró­żów pra­wa, gru­pa nasto­lat­ków dosta­je solid­ną lek­cję przy­jaź­ni i lojal­no­ści.

SĄSIADY. Z pozo­ru zwy­czaj­na kamie­ni­ca może w sobie kryć wie­le tajem­nic. Pew­ne­go dnia ksiądz o pokaź­nej musku­la­tu­rze (Mariusz Pudzia­now­ski) odwie­dza miesz­kań­ców po kolę­dzie. Wśród loka­to­rów jest obda­rzo­na nie­zwy­kłą uro­dą kobie­ta (Anna Mucha), zmu­szo­na przez los do upra­wia­nia “naj­star­sze­go zawo­du świa­ta”. W cza­sie roz­mo­wy duchow­ny dowia­du­je się, że kobie­ta jest w cią­ży. To spo­tka­nie odmie­ni ich życie na zawsze.

27 mar­ca

GUNMAN: ODKUPIENIE. James Ter­rier (Sean Penn) pra­co­wał kie­dyś jako likwi­da­tor dla ame­ry­kań­skich służb. Teraz sam stał się celem gru­py wykwa­li­fi­ko­wa­nych mor­der­ców, któ­rzy ści­ga­ją go od afry­kań­skiej dżun­gli, poprzez uli­ce Lon­dy­nu, aż po tęt­nią­cą życiem Bar­ce­lo­nę. Ter­rier, by prze­trwać i oca­lić uko­cha­ną, musi poko­nać jed­ną z naj­po­tęż­niej­szych orga­ni­za­cji współ­cze­sne­go świa­ta. Wie dosko­na­le, że w tym świe­cie nie liczy się pra­wo, ani moral­ność. Wygry­wa­ją sil­niej­si i bar­dziej bez­względ­ni.

DIFRET. Akcja fil­mu roz­gry­wa się w Etio­pii i opo­wia­da histo­rię porwa­nych i zmu­sza­nych do mał­żeń­stwa kobiet. 14-let­nia dziew­czy­na z nie­wiel­kiej etiop­skiej wio­ski zosta­je napad­nię­ta przez kil­ku męż­czyzn w dro­dze do domu ze szko­ły. Odważ­na Hirut chwy­ta za strzel­bę raniąc przy tym jed­ne­go z napast­ni­ków. Zosta­je aresz­to­wa­na. Z pomo­cą przy­cho­dzi jej praw­nicz­ka Meaza Ashe­na­fi , któ­ra nie oba­wia się kon­se­kwen­cji opo­wie­dze­nia się po stro­nie wła­dzy cywil­nej i zane­go­wa­nia pra­wa zwy­cza­jo­we­go.

For Vers-24, War­saw

_____

POLECAJCIE:

Komentarze

komen­ta­rzy