Przewlekły stres i jego wpływ na nasz organizm

Stres to nic innego jak reakcja organizmu na szkodliwe sytuacje – zarówno te rzeczywiste, jak i te postrzegane postrzegane przez nas jako zagrażające. W naszym ciele zachodzi wtedy szereg reakcji chemicznych, które pozwalają nam reagować na stres i zapobiegać jego działaniu. Ta reakcja znana jest jako reakcja „walcz lub uciekaj”, podczas której tętno wzrasta, oddech przyspiesza, mięśnie napinają się, a ciśnienie krwi wzrasta. Ten mechanizm działa tak samo u wszystkich ludzi, ale dla każdej osoby stres będzie oznaczał co innego. To, co powoduje stres u jednej osoby, drugiej może wcale nie martwić. Niektóre osoby lepiej radzą sobie ze stresem niż inne. Nasze ciała są zaprojektowane do radzenia sobie z niewielkimi dawkami stresu. Nie jesteśmy jednak przygotowani do radzenia sobie z przewlekłym stresem, który zawsze niesie za sobą negatywne konsekwencje. 

Fizycz­ne skut­ki stre­su zwy­kle nie trwa­ją dłu­go, jed­nak nie­któ­rzy ludzie znaj­du­ją się w cią­głym sta­nie pod­wyż­szo­nej czuj­no­ści. Taki stan nazy­wa­my chro­nicz­nym stre­sem. 

Chro­nicz­ny stres wpły­wa na nasze całe cia­ło. Nie­któ­re z obja­wów mogą utrud­niać codzien­ne funk­cjo­no­wa­nie. Rodzaj i ich nasi­le­nie róż­nią się w zależ­no­ści od oso­by, jed­nak naj­częst­sze obja­wy prze­wle­kłe­go stre­su to:

1. Trą­dzik – jest jed­nym z naj­bar­dziej widocz­nych obja­wów prze­wle­kłe­go stre­su. 

2. Prze­wle­kły ból gło­wy – wie­le badań wyka­za­ło, że stres może przy­czy­niać się do bólów gło­wy, czy­li sta­nu cha­rak­te­ry­zu­ją­ce­go się bólem w oko­li­cy gło­wy lub szyi.

3. Prze­wle­kłe bóle,

4. Osła­bie­nie ukła­du immu­no­lo­gicz­ne­go, czę­ste choroby,

5. Prze­wle­kłe zmę­cze­nie, uczu­cie bra­ku energii,

6. Pro­ble­my z zasy­pia­niem, bezsenność,

7. Zabu­rze­nia tra­wie­nia, zapar­cia, biegunki,

8. Zmia­ny ape­ty­tu, szyb­kie przy­ro­sty lub obni­że­nia masy ciała.

Od stro­ny poznaw­czej, naj­częst­szy­mi obja­wa­mi stre­su są: goni­twa myśli, trud­no­ści z kon­cen­tra­cją, cią­głe zapo­mi­na­nie, zamar­twia­nie się i wszech­obec­ny pesymizm.

Cią­gły, chro­nicz­ny stres może powo­do­wać wie­le poważ­nych pro­ble­mów zdro­wot­nych, takich jak:

• Pro­ble­my ze zdro­wiem psy­chicz­nym, takie jak depre­sja, lęki i zabu­rze­nia osobowości,
• Cho­ro­by ser­co­wo-naczy­nio­we, w tym cho­ro­by ser­ca, wyso­kie ciśnie­nie krwi, nie­pra­wi­dło­we ryt­my ser­ca, zawał ser­ca i udar,
• Oty­łość, zabu­rze­nia odżywiania,
• Zabu­rze­nia miesiączkowania,
• Zabu­rze­nia sek­su­al­ne, takie jak impo­ten­cja oraz utra­ta pożą­da­nia sek­su­al­ne­go u męż­czyzn i kobiet,
• Pro­ble­my ze skó­rą i wło­sa­mi, takie jak trą­dzik, łusz­czy­ca oraz trwa­łe wypa­da­nie włosów,
• Pro­ble­my żołądkowo-jelitowe,
• Pro­ble­my ze snem, bezsenność,
• Zwięk­szo­ne ryzy­ko wystą­pie­nia cukrzy­cy typu 2,
• Czę­ste infek­cje, osła­bie­nie ukła­du odpor­no­ścio­we­go, cho­ro­by autoimmunologiczne.

Prze­wle­kły stres jest przy­tła­cza­ją­cy i cięż­ko się go pozbyć, jed­nak ist­nie­je wie­le stra­te­gii, któ­re poma­ga­ją w obni­że­niu pozio­mu stre­su. Nie­któ­re meto­dy radze­nia sobie ze stre­sem obejmują:

• Roz­po­zna­wa­nie wła­snych sygna­łów stresu,
• Roz­mo­wa z przy­ja­ciół­mi i rodzi­ną (wspar­cie emocjonalne),
• Iden­ty­fi­ko­wa­nie wyzwa­la­czy (czyn­ni­ków wywo­łu­ją­cych stres) może pomóc w opra­co­wa­niu stra­te­gii radze­nia sobie ze stresem,
• Aktyw­ność fizycz­na – zwięk­sza pro­duk­cję endor­fin, któ­re popra­wia­ją nastrój i zmniej­sza­ją stres.
• Popra­wa jako­ści snu.

W wal­ce ze stre­sem mogą pomóc bar­dzo pro­ste czyn­no­ści, takie jak słu­cha­nie muzy­ki, czy­ta­nie książ­ki, cie­pła kąpiel lub medy­ta­cja. 

Tekst: Mar­ty­na Ludwiniak

Komentarze

komentarzy